شیوع ناامنی غذایی در خانوارهای روستایی شهرستان اراک و ارتباط برخی عوامل اقتصادی- اجتماعی و جمعیتی با آن در سال 93-1392

سابقه و هدف: شیوع ناامنی غذایی در نقاط مختلف جهان دارای الگوی متفاوتی است. شناخت شیوع ناامنی غذایی و عوامل مختلف مرتبط با آن می‌تواند در سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های مناسب در جهت کاهش یا کنترل میزان شیوع آن موثر باشد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع ناامنی غذایی و ارتباط برخی عوامل اقتصادی-اجتماعی و جمعیتی با آن در خانوارهای روستایی شهرستان اراک انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی روی 373 خانوار روستایی شهرستان اراک که به روش تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند، انجام گردید. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه امنیت غذایی USDA و فرم اطلاعات دموگرافیک و دارایی‌های خانوار بود. برای تعیین وضعیت اقتصادی خانوارها از مدل تحلیل مؤلفه‌های اصلی استفاده شد. کلیه تجزیه و تحلیل‌های آماری، با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS 20 و STATA نسخه 11 انجام گرفت. یافتهها: شیوع ناامنی غذایی بدون گرسنگی، با گرسنگی متوسط و با گرسنگی شدید به ترتیب، 4/50%، 4/24% و 6/1% بود. متغیرهای جنس سرپرست، سن سرپرست، تحصیلات والدین، تعداد فرزندان، درآمد و وضعیت اقتصادی خانوارها ارتباط معنی‌داری با ناامنی غذایی نشان داد (05/0>P ). با کنترل اثر سایر عوامل، فقط وضعیت اقتصادی خانوار به طور معنی‌داری پیشگویی‌کننده وضعیت امنیت غذایی خانوار بود به طوری که در خانوارهای با وضعیت اقتصادی پایین در مقایسه با خانوارهای با وضعیت اقتصادی بالا، نسبت شانس و فاصله اطمینان 95% ناامنی غذایی برابر 68/3 (98/8 – 51/1) بود. نتیجه گیری: شیوع ناامنی غذایی در مناطق مورد بررسی بالا بود و با در نظر گرفتن عوامل مرتبط، توجه ارگان‌ها و مسئولان زیربط جهت حمایت تغذیه‌ای در مناطق روستایی به ویژه گروه‌های آسیب پذیر و محروم در مقایسه با مناطق شهری احساس می‌شود. واژگان کلیدی: ناامنی غذایی، روستا، وضعیت اقتصادی-اجتماعی، تحلیل مؤلفه‌های اصلی